Ineke Hurkmans is met haar 62 jaar de nestor en voorzitter van de Raad van Toezicht van Stichting OpenDoor. Het geeft haar energie om vanuit de RvT een bijdrage te leveren aan een betere jeugdzorg. We spreken Ineke over wat de RvT is, doet en waarom dat belangrijk is.
“Een lid van de vorige raad ging weg. Je bent één keer herkiesbaar, na vier jaar. Als de andere leden je dan herkiezen, mag je nog eens vier jaar blijven. Daarna moet je stoppen. Hij vroeg of ik hem op wilde volgen. Ik kende Cees en Mounir al en vond OpenDoor een interessante club. Ik solliciteerde, de ‘oude’ RvT draagt de ‘nieuwe’ voor, en werd aangenomen.”
“OpenDoor is niet zomaar een jeugdzorgorganisatie. De stichting heeft een heldere visie over hoe ze met jongeren om willen gaan. Dat ze hen talenten noemen, vind ik al heel gaaf. Ze bereiken een doelgroep die heel vaak tussen wal en schip valt. Ze zijn zelf ook een club vol diverse en gave mensen. Ze groeien daarnaast hard en daarbij komt mijn achtergrond in de organisatieontwikkeling van pas.
Ik ben oud-directeur van een welzijnsorganisatie, doe regelmatig interimklussen als leidinggevende in maatschappelijke organisaties en zet programma’s in om meer verbinding tussen mensen te creëren. Ik vind het werken voor maatschappelijke organisaties interessant, omdat je echt iets bijdraagt. Je bent niet aan het werk voor de grotere auto van de directeur. Dat gevoel heb ik ook bij OpenDoor. Het is een mooie stichting, die goed werk doet binnen de jeugdzorg. We hebben een RvT die echt kan helpen. Zo komt secretaris Remko Ouwehand uit het onderwijs en lid Femke Adriaansen uit de jeugdzorg en is penningmeester Corné van Oevelen financieel expert.”
Lees verder onder de foto
“Feitelijk zijn wij eindverantwoordelijk voor de stichting en de werkgever van de directeur. We hebben voldoende afstand, zijn een onafhankelijk orgaan en houden ons niet bezig met de operatie. We houden toezicht op de financiën, de jaarplannen en helpen bij de professionalisering en ontwikkeling. We zijn niet van het ongevraagd advies geven, maar staan wel klaar als de stichting ons nodig heeft. Zo wordt Corné ingeschakeld als er vragen over financiën zijn en dacht Femke onlangs nog mee over een nieuw systeem om alle trajecten in te borgen. We overleggen vier keer per jaar met het managementteam en de directie. We bouwen samen aan een stabiele basis, waardoor de stichting vanuit alle rust z’n werk kan doen. Als je rust wil hebben en niet te veel gedoe aan je hoofd, dan moet je goed plannen.”
“Het is enorm gegroeid. Toen ik voor het eerst kennismaakte met Mounir en Cees, bestond OpenDoor nog maar uit zes mensen. Nu werken er tachtig man en begeleiden ze heel veel talenten. Mounir en het managementteam zijn superhard bezig om te professionaliseren, maar wel op een manier die bij OpenDoor past. Natuurlijk moeten ze verantwoording afleggen en getoetst worden en komen er wettelijke regels bij met zo’n hoge omzet kijken, maar dat maakt de betrouwbaarheid van de organisatie vooral nog groter. Het mooie is dat OpenDoor daarbij zijn eigenheid en de visie waarmee Cees en Mounir zijn begonnen voor ogen houdt. Ik vind dat gaaf om te zien. Heel vaak verliezen organisaties hun eigenheid als ze groeien.”
“OpenDoor blijft een beetje rebels. Mounir zit natuurlijk met zijn visie op de directieplek en houdt tegelijkertijd contact met de talenten. En dat is heel goed. Dat is de basis. Hij neemt beslissingen ten gunste van de talenten en is helemaal niet bezig met veel geld verdienen. Die instelling zit bij iedereen daar. Ze zetten de schouders eronder voor de talenten.”
Lees verder onder de foto
“Ik vind het heel boeiend en het geeft ook veel terug. In energie, inspiratie en dankbaarheid. Daarnaast geeft het me voldoening om te weten dat als wij alles goed regelen, de talenten en medewerkers rust ervaren. Dat is de basis waar iedereen voor aan de lat staat, binnen OpenDoor én de Raad van Toezicht.”
